Do Mamy! ...
Siostrze - Aśka
Do Mamy! - Aśka
Żałuję.
Żałuję bardzo, że
byłam młoda i głupia,
zachłyśnięta życiem,
że nie wykorzystałam czasu,
by dowiedzieć się wszystkiego
o Twojej młodości.
Tak bardzo chciałabym
zapytać teraz o Twój pobyt
w Kazachstanie.
Już za późno, bo odeszłaś.
Nie jest jednak za późno,
by przekazać moim Wnukom
prawdę o tamtych czasach.
By zachować ślad.
To mój obowiązek.
Siostrze - Aśka
To Ty, młodsza Siostro
spełniłaś swój obowiązek.
Nie pozwoliłaś, by pamięć
o przeżyciach naszych Bliskich zaginęła.
Poświęciłaś im garść wspomnień
i te piękne wiersze,
które starają się oddać,
utrwalić w pamięci to,
co przeżyli.
Ich udręki, tęsknotę, głód,
pracę ponad siły,
śmierć bliskich.
Dziękuję Ci z całego serca.
