ZOBOWIĄZANIE

Śladami pamięci.Relacja z podróży do Kazachstanu w 1992 roku.              Bezimienne mogiły   Bułeczka    Chorowaliśmy...    „Darmowa wycieczka”    Dopóki życie trwa!   Etapy rozpaczy    Kiziak   Kołyma      Lebioda ...    Majowy aromat wiosny…   Moje jutro    Nie dziecinny sen...   Obozowe "eldorado"    Pasiołek: Czernowodsk   Paszportyzacja    Plama krwi rosła   Postoły   Pragnęłam żyć   Prochy Sybiraka    Przesłanie...   Przesłuchanie    Przez cierpienia do gwiazd   Sierociniec…    Skarga duszy    Spławianie drewna    „Szpitalik"   Śpiewał nam obcy wiatr...   Świat bez krat    Tajga    Tato!-czy warto było?   Tęsknota!   Trudowy front    Tyfusowa gorączka   UNRA    W rocznicę deportacji…   Wspomnij mnie czasem...    Zaklęte koło    Zesłańców los   Zobowiązanie   Zupa z paska...    Żniwa...        Do Mamy! ...    Siostrze - Aśka Do Mamy! - Aśka  Żałuję. Żałuję bardzo, że byłam młoda i głupia, zachłyśnięta życiem, że nie wykorzystałam czasu, by dowiedzieć się wszystkiego o Twojej młodości. Tak bardzo chciałabym zapytać teraz o Twój pobyt w Kazachstanie. Już za późno, bo odeszłaś. Nie jest jednak za późno, by przekazać moim Wnukom prawdę o tamtych czasach. By zachować ślad. To mój obowiązek.     **********  Siostrze - Aśka To Ty, młodsza Siostro spełniłaś swój obowiązek. Nie pozwoliłaś, by pamięć o przeżyciach naszych Bliskich zaginęła. Poświęciłaś im garść wspomnień i te piękne wiersze, które starają się oddać, utrwalić w pamięci to, co przeżyli. Ich udręki, tęsknotę, głód, pracę ponad siły, śmierć bliskich. Dziękuję Ci z całego serca.