| Bułeczka- Barbara Janczura
W domu dziecka
w wolnej już Ojczyźnie,
dostałam bułkę,
pierwszą od lat.
Nie wiedziałam:
mogę ją jeść,
czy nie wolno...
szczęśliwa byłam,
taka szczęśliwa.
Bułki nie zjadłam.
Długo, och jak długo
ją lizałam,
wąchałam,
aż uschła...
Uschła pod moją poduszką.
Bułka - za której zapachem,
- za której smakiem tęskniłam
tyle lat ...
tyle lat!
|
|
