Poezja Sybiracka: Stanisława Wiatr- Partyka

Stanisława Wiatr-Partyka

Urodziła się w 1930 roku w Nieświeżu, w województwie nowogrodzkim.

Miała 10 lat, gdy w Twerze, 13 kwietnia 1940 roku, zamordowano jej ojca, funkcjonariusza Policji Państwowej, uczestnika wojny 1918-1921.

Tego samego dnia, wraz z matką, została wywieziona w bydlęcych wagonach na Wschód. Dorastała na stepach północnego Kazachstanu – najpierw w Ilince, potem w Jawleńce, gdzie w tamtejszym kołchozie spędziła długie, głodne i zimne sześć lat.

W 1946 roku, po latach zesłania, wróciła do Polski i zamieszkała w Tarnowie, rodzinnych stronach swojego ojca.

Początki były bardzo trudne – wszystko zaczynała od zera: ciężka choroba matki, nauka, studia, praca pedagogiczna w tarnowskich szkołach średnich oraz przekazywanie piękna słowa.

Równolegle rozpoczęła działalność w Związku Sybiraków i Rodzinie Katyńskiej, organizując liczne spotkania z młodzieżą.

Pani Stanisława spisywała wspomnienia o Syberii i Katyniu, tworząc kolejne tomiki wierszy.

Zawsze aktywna, działała na najwyższych obrotach.

W 2016 roku otrzymałam od Pani Stanisławy tomiki wierszy z pięknymi dedykacjami oraz pozwoleniem na zamieszczenie ich na blogu.

Ballada o utraconym domu - Stanisława Wiatr-Partyka

Bezsenność I - Stanisława Wiatr-Partyka

Bezsenność II- Stanisława Wiatr-Partyka

Bez tytułu - Stanisława Wiatr - Partyka

Białe Orlęta - Stanislawa Wiatr-Partyka

Biały kwiatek II - Stanisława Wiatr-Partyka

Boziu Boziu... - Stanisława Wiatr-Partyka

Buty - Stanisława Wiatr-Partyka