Małe miasteczko na wschodzie- Stanisława Wiatr-Partyka
Małe miasteczko na Wschodzie,
Biały twój dom pośród drzew,
Trąbki głos leci po wodzie,
Z koszar żołnierski brzmi śpiew.
Biały twój dom pod kasztanem,
Szyb kryształowych drży blask,
I czyjaś twarz zapłakana,
Błysk spadających gwiazd.
Echem powraca wspomnienie,
Pachnie maciejka i bez,
Czyjeś cichutkie westchnienia,
Oczy błyszczące od łez.
Szmer czyichś kroków na ścieżce,
Zgrzyt starej bramy i sad,
Szum starych drzew, no i świerszcze,
I drżenie rąk, słodycz warg.
Błądzi wciąż echo twych kroków,
Pachnie maciejka i bez,
Pierwsze latarnie o zmroku,
Mokra chusteczka od łez.
Małe miasteczko na Wschodzie,
Biały twój dom pośród drzew,
Księżyc przegląda się w wodzie,
Z koszar nie płynie już śpiew.
Nie ma w koszarach żołnierzy,
Szumi katyński im las,
Ktoś inny w twoim Nieświeżu
Przestawił zegar i czas.
Ktoś inny w parku na ścieżce
Śle swe wyznania do gwiazd
I tylko drzewa tam jeszcze
Wciąż pamiętają Was.
|
|
