Ballada o utraconym domu- Stanisława Wiatr-Partyka
Złotowłosa, niebieskooka
W sukieneczce białej do kolan
W skarpetkach z szlaczkiem kolorowym
Była sobie dziewczyneczka Ola
Ważne były kokardki, falbanki
Czasem sobie przed lustrem postała
Czasem lalki na spacer powiozła
Żadnych zmartwień właściwie nie miała
A dokoła ludzie szczęśliwi
Uśmiechnięci ludzie dokoła
Tatuś Oli książeczkę poczyta
Mama Olę na deser zawoła
Szumią drzewa i ptaszki śpiewają
Kryształowe szyby połyskują
Mamy na ławeczkach stroje omawiają
Panowie w alejach spacerują
Pachnie jaśmin, fiołki, pachnie bez
O Boże! Gdzie to jest?
|
|
|
|
|
