Pieśń syberyjska- Jan Prorok z Gdańska
Poznałem tajgę osobiście,
nie z własnej, ale przymuszonej woli...
dreptałem po niej promieniście
z pracy, do pracy - jak w niewoli.
Poznałem leśne obyczaje,
kurne baraki, życie drwala,
płowe wiewiórki co pryskały,
na odgłos ludzkich kroków z dala.
Wiem, co to piły i siekiery,
co to walonki i fufajki.
I śnieg sążnisty, mróz zuchwały,
i głód po skąpym drwala "pajku".
Poznałem, umiem,
wiem,potrafię,
bo w tajdze szkołą jest robota.
Tylko nie mogłem do drzwi trafić,
gdy kurza brała mnie ślepota.
|
|
|
|
|
