Wiersz-Modlitwa - Wanda Piłsudska (córka Marszałka Józefa Piłsudksiego)
Tyś, coś w mieście mym rodzinnym,
Najcudowniejsza Pani z Ostrej Bramy
Dobrocią swoją, uśmiechem przedziwnym
Rozpalasz serca i koisz w nich rany.
Ku Tobie, co dnia myśli nasze płyną
Prośby, błagania, smutki i tęsknoty O Ostrobramska, za Twoją przyczyną
Uproś u Syna Swego nam powroty!
Zostałaś miasta strzec, coś ukochała
I lud Twój wierny, cichy, pracowity.
Dumą nam byłaś, tęsknotą została Bezmiarem wspomnień najskrytszych spowitą.
Tobie dziś szumią Wileńszczyzny bory
Ptaki swym śpiewem sławę Twoją głoszą
Wilia Ci szemrze pełna czci, pokory
A z dala , Matko, serca nasze proszą.
Oby Cię ujrzeć jeszcze w Ostrej Bramie,
Kwieciem wdzięczności usłać Twe ołtarze,
O Ostrobramska, usłysz te błagania
I zanieś przed tron Syna Twego w darze!
" Ten wiersz - modlitwę otrzymałam w listopadzie 1967 roku od mieszkającej wówczas w Trzebnicy Heleny Fiodorowicz. Wiersz ten napisała Wanda Piłsudski, gdy była internowana w obozie dla Polaków w Hiszpanii w latach 1939-1940.
Pani Helena Fiodorowicz, urodzona i wychowana w Wilnie, była gimnazjalną koleżanką młodszej siostry Wandy, Jadwigi Piłsudskiej."-napisała p. Jadwiga Wesołowska w liście do redakcji "Sybiraka".
/Wiersz zaczerpnięto z pisma:"Sybirak", 2004 r./
