Nad Bajkałem - Jolanta Maria Dzienis

Nad Bajkałem -Jolanta Maria Dzienis Tam gdzie Bajkału głębię otaczają traw łany Odnajdziesz wzgórze wysokie azyl kormoranów Ty – dziecko w Sybir zesłane – te strony pamiętasz Tajgi ostępy krwawy pot opuszczony cmentarz Wspominasz pierwszą miłość w mroźnym styczniowym słońcu Stukot kół pociągu w strasznej podróży bez końca… – Do dzisiaj budzisz się z krzykiem w księżycowe noce Słyszysz w snach szczęk nożyc ścinających warkocze Osaczają cię marzenia wstydliwie dziewczęce Nie o pantofelkach modnych czy pięknej sukience A o ciepłej kufajce, trepach wystruganych z drzewa I o dużym kawałku niespleśnianego chleba… – Dzisiaj chcesz tam wrócić choć reumatyzm doskwiera Odnaleźć ślady po grobach i nędznych kwaterach Wykupujesz szybką wycieczkę tam i z powrotem Nie bydlęcym wagonem lecz tanim samolotem… Tak wiele lat minęło a ciągle krwawią rany Do krzywdy nam uczynionej w myślach powracamy…   Źródło: https://poeciwsieci.pl/kobieta-sybiru-w-poezji-podlaskich-poetow/