| |
Syberia- Halina J. Kamińska-Świątek
O Rosjo, Rosjo, co Ci zawiniłam
Żeś nas – jeszcze dzieci- na sybir wywoziła?
Zabrałaś nam ojca, zabiłaś nam matkę
Pięcioro nas dzieci osierociłaś!
Boże, dlaczego? Przecież cię kochamy!
Czemu nam odbierasz nadzieję i wiarę
Dlaczego z mrozu i głodu konamy?
A Zycie staje się beznamiętne, szare.
Okropne przeżycia trapiły mą duszę
10 luty, rok czterdziesty w nocy
Wywózka na Syberię i straszne katusze!
Babcia, dziadek – już staruszkowie-
Zesłani na Syberię, jak wielcy zbrodniarze,
Nie byli bogaczami… Zwykli, biedni ludzie,
Zostali tam pochowani… Kto was ukarze?
Siostra – czternastolatka – straciła tam Zycie,
Ja –siedemnastolatka – ciężko pracowałam
Ona nie wytrzymała głodu, zimna, bicia,
Ja – nie wiem jak i dlaczego-ale ocalałam.
Zbieranie waty w Uzbekistanie
Dało się we znaki budowanie drogi.
Noszenie kamieni i pod płotem spanie-
Pozostało w pamięci jak zniszczone zdrowie,
jak los złowrogi.
/Pani Annie M. dziękuje za przesłanie wiersza/
|
|
|
