Wracamy do ciebie Polsko- Zofia Metelicka
Wracamy do ciebie Polsko
Po długich latach niewoli
Znamy smak głodu i nędzy
I wszystko, co smuci i boli.
Wracamy do ciebie stęsknieni
Ze stepów Sybiru w łachmanach
Szczęśliwi na własnej ziemi Choć krew nie zastygła na ranach.
Ty również złamana pożogą
I wichrem wojennym smagana
Do życia nowego się budzisz
Krzyżami swych synów usiana.
Okryj i nas swoim płaszczem
Powitaj więc tych co wrócili
Wielu już nigdy nie wróci
Choć o tym do końca marzyli.
Od dzisiaj będziemy razem
Leczyć cierpienia blizny
By ci co po nas nadejdą
Nie chcieli opuszczać ojczyzny.
/Wiersz pochodzi z pisma:"Sybirak" 2001, nr 25, s.56/
|
|
|
|
|
|
|
|
