Noc w stepie- Wojciech Brejter
W dalekim
mroźnym stepie Kazachstanu,
stoi lepianka z gliny,
pod komin przysypana śniegiem.
Wieje buran.
Słychać wycie wilków i buranu,
Mroźne zaspy śniegu
jak wydmy wędrują po bezkresnym stepie
W lepiance,
zmarznięta, nad pusta miską,
siedzi matka z trójką dzieci
przy zimnym, wygasłym piecu.
czy przyjdzie śmierć?
Już świta. Nadchodzi ranek.
To jeszcze nie dzisiaj.
Kolejny dzień katorgi podarowany.
/Wiersz pochodzi z pisma : " Sybirak" 1999,nr 21,s.86-87./
|
|
|
|
|
|
|
|
