 Pamięci Mojej Matki-Walerian Wysocki
W głębi tajgi trzynaście baraków,
A wśród nich nasz barak był dwunasty.
Przebywały w nich setki Polaków-
Mężczyźni, dzieci i niewiasty.
Zaczął się nowy miesiąc-styczeń
Tysiąc dziewięćset czterdziesty pierwszy rok
Bez wiwatów, szampana i bez życzeń,
Pełen smutku, cierpienia trosk.
Gdy mroźnym świtem wstawał nowy dzień, A w oblodzonej izbie jeszcze ciemno było,
Opowiadałaś nam mamo swój sen |
|
|
|
|
|
