Paulina Szemesz - Urszula Krajewska-Szeligowska

Paulina Szemesz - Urszula Krajewska-Szeligowska Przyszła na świat w szlacheckiej rodzinie Felińskich, A była  – dziś świętego już –  Zygmunta siostrą. Ukochaną ich matkę Ewę  Sybir spotkał, Los  rozdzielił  kobiety dwie sobie najbliższe. – Ileż  wysiłków, starań czyniła, by  mogła Nieszczęsna matka wrócić do domu z zesłania, Ale  zmniejszono tylko karę. Wnet Adama Skazano też, jej męża. Ona – dobrowolna – Zesłanka  z nim, by  matkę ujrzeć, podążała. Ewy  radość z spotkania z córką  była krótka. Maleństwo Paulina tam na świat wydała. Ewa Felińska za dwa dni straciła córkę. – Syberia. Tam samotny jest grób Pauliny. Została tylko ona tam – jedna z rodziny… Powiedz, Chmurko… wiersz inspirowany powieścią Syberyjskie przygody Chmurki Doroty Combrzyńskiej-Nogali) Powiedz, Chmurko, gdzie byłaś? W dalekim Sybirze. Obie ciocie tam  były ze  mną, babcia, mama – W  kraju nad Jenisejem ona już została. Iluż  Polaków groby znaczą z drewna krzyże… – Echo  wspomnień w snach wraca niby rykoszetem: Dzieci twarze,  z którymi  w śniegu się bawiłam: Ze szklanym jajkiem Krzywa Natka, miły Ilja. Czas teraz w zapomnienia mgle topił czas przedtem. – Hardy  Katafiej, kocur podobny do żbika Miał  szósty zmysł, ludzie się od niego mądrości Uczyć  mogli. Co roku latem w tajdze znikał. – Rozstać  się trudno do dziś z duchami przeszłości, Które  szepcą do ucha,  choć  lata minęły, O dzieciństwie spędzonym  na nieludzkiej ziemi.   Źródło: https://poeciwsieci.pl/kobieta-sybiru-w-poezji-podlaskich-poetow/