Matka Boska Sybiraków- Wiesław Krawczyński
Prawie z dalekich kresów
Płonących krwawą pożogą,
Przewędrowałaś tu do nas
Tułaczą, pątniczą drogą.
W odbiciu cięć na obliczu
Od Jasnogórskiej Panienki.
Z Jezusem błogosławiącym -
Koiłaś różne udręki.
W sercach, umysłach wygnanych
Wśród stepów Kazachstanu
Byłaś Opieką i Wiarą
I Światłem wierzących w Panu.
Maleńkie Jezusa stopy
Bose, jak nasze – w udręce,
Przypominały w cierpieniach
O Twojej Najświętszej Męce.
Gdy buran miotał się srodze
Nad mogiłami naszymi
Na tej krzyżowej drodze
Po złej nieludzkiej ziemi.
Byłaś nam Pani ostoją
W modlitwach, u kresu istnienia,
Nadzieją, opieką swoją
Dałaś nam powrót spełnienia.
Osiadłaś w grodzieckiej świątyni.
Daj zdrój wielu łask – Swoich Znaków –
Błogosław łaskami nam Swymi
MATKO BOSKA – SYBIRAKÓW! | | | | Źródło:Tekst i filmik z Facebooka - Leon Zujko |
|
|
|
|
|
|
|
