ZAGUBIONA GWIAZDA-Danuta Komorowska
Gwiazdo Betlejemska,
gdzie się nam dziś zagubiła?
Czy śnieżyca syberyjska cię chwyciła,
czy ten buran straszny
zerwał cię dziś z nieba ,
byś nadziei na mnie dała-
byś nam przyjścia na świat Boga
już nie zwiastowała.
Pewnie pognał cię przez step po tę kromkę chleba.
Zagubiona może padłaś na kolana
i tak skamieniałaś z zimna,
śniegiem zasypana.
Czy też wilki cię na swej drodze spotkały
i głodne żadnej litości nie miały.
A może swą dobrocią cień sumienia czerwonogwardzisty poruszyłaś
i roztrzaskał Cię buciorem
byś już Polska nie była.
Dziś Wigilia więc z tęsknotą cię szukamy, niestety tylko czerwoną spotykamy.
Ma pięć ramion i każdym rani aż do szpiku kości
bo ona tobie nasza ,,betlejemko"
zazdrości miłości.
Bez ciebie w naszych sercach ból i tęsknota,
boś ty była cała ze szczerego złota- (miłości, dobroci, przebaczenia, nadziei).
Kto raz cię ujrzał temu serce zmiękło choćby było z kamienia na kolana klękło.
W majestacie twoim pastuszkowie drżeli,
a królowie w Tobie gwiazdo nadzieję widzieli.
I do nas Zesłańców przybądź wigilijną nocą ,
niech na firmamencie gwiazdy zamigocą, daj nam moc i nadzieję
i poprowadź przez tajgę, przez stepy
do naszego domu, do naszej Ojczyzny- tam nasza stajenka i Rodzina święta.
Przed Bożym Dzieciątkiem na kolana upadniemy,
a od łez wdzięczności ,
śnieg będzie topnieć na ziemi. |
|
|
|
|
|
|
|
|
